جنبشفراخوان

روش انقلاب و درسی که از انقلاب سال 57 گرفتیم چه بود؟

چرا تظاهرات میلیونی راهبرد مبارزه نیست؟
موضوع: سازماندهی انقلاب
سرفصل: مهماتِ راهبردی

حتما شما هم، مثل ما، در ماه‌های اخیر حرف‌ها و ادعاهای زیادی درباره‌ی نافرمانی مدنی، تظاهرات میلیونی و تظاهرات سکوت شنیدید. عده‌‌‌ای حتی از سر شکم‌سیری نسخه‌ی «سوت زدن در خیابان»، «خاموش کردن یک‌دقیقه‌ای چراغ‌ها» و «کراوات‌زدن» رو به‌عنوان روشِ مبارزه تجویز کردن. این نسخه‌پیچی‌ها انقدر مضحک و خنده‌دارن که نیازی به تحلیل و بررسی ندارن. ولی بگذارید این سوال رو طرح کنیم که چرا ایده‌ی تظاهرات میلیونی در شرایط کنونی یک برنامه‌ی واقعی و راهبردی نیست. مثل همیشه بحث رو مستدل و مرحله‌به‌مرحله می‌شکافیم:‌

1- سرکوب: خب، برگزاری تظاهرات میلیونی یعنی اینکه با فراخوان قبلی صدهاهزار معترض در یک نقطه از شهر جمع بشن و به‌طور مسالمت‌آمیز مخالفتشون رو با حکومت ابراز کنند. آیا این کار در حال حاضر شدنیه؟ در ویدئوی قبلی توضیح دادیم که دستگاه سرکوب در جمهوری اسلامی ماهیتی فاشیستی داره. این دستگاه فاشیستی که سپاه، نیروی انتظامی، بسیج و وزارت اطلاعات رو در برمی‌گیره، اساسا برای جلوگیری از شکل‌گیری اعتراضات پرشمار در یک نقطه از شهر، سازماندهی شده. این دستگاه می‌تونه پس از انتشار هر فراخوان با اعزام نیروهای سرکوب چند گلوگاه اصلی رو به راحتی ببنده و از شکل‌گیری اعتراضات وسیع جلوگیری کنه.

2- راهبرد: آیا تظاهرات میلیونی یک طرح و برنامه‌ی راهبردیه؟ به‌هیچ‌وجه تظاهرات میلیونی نمی‌تونه یک برنامه‌ی راهبردی برای پیشبرد خیزش انقلابی تلقی بشه. چرا؟ چون، برای پیروزی خیزش انقلابی باید قبل از هر چیز ستون فقرات سرکوب، یعنی سپاه، فلج بشه. به بیان دیگه، شرایط برگزاری تظاهرات میلیونی فقط با درهم‌کوبیدن سپاه ممکن میشه.

3- مثال تاریخی: بگذارید یک مثال تاریخی بزنیم. در انقلاب ضد‌ِ سلطنتی سال ۵۷، تظاهرات میلیونی زمانی امکان‌پذیر شد که ساختار سرکوب در هم‌شکسته بود. دیکتاتوری سلطنتی، در اواسط ۱۳۵۷، در سطوح بالای حکومتی دچار شکاف شد و شاه مجبور شد مهمترین کارگزاران سیاسی و امنیتی خودش رو حذف کنه و به زندان بیاندازه. در همین دوره، ساواک، یعنی مهمترین ابزار سرکوبِ شاه، از درون فروپاشید و با فرار شاه از ایران کاملا منحل شد. پس، تظاهرات میلیونی راهبرد مبارزه با سرکوب نیست، بلکه محصول و نتیجه‌ی نهایی فلج‌کردن دستگاه سرکوبه!

اما راه حل چیه؟

در وضعیت انقلابی، ما باید به روش‌هایی از مبارزه اولویت بدیم که پتانسیل فلج کردن ساختار سرکوب و سپاه رو داشته باشن. رمز پیروزی ما پیشبرد مبارزه‌ی سازمانیافته و محله‌محوره. ابزارآلات مبارزه‌ی سازمانیافته هم شوراهای انقلابی و هسته‌های مقاومت هستن. در ویدئوهای بعدی به این موضوع بیشتر خواهیم پرداخت. پس با مهمات همراه باشید.

نوشته های مشابه